Circulair denken is/wordt de norm / blog kom uit de silo

2024 wordt wat mij betreft een grenzeloos jaar. Met als motto: ‘Kom Uit De Silo’. Ik schreef daar al over in december 2023, bij de bespreking van het voor mij beste managementboek van 2023, Boundless. Zie:

Een voornemen voor 2024

Lijstjes? Ik heb eigenlijk geen jaar lijstje. Alleen maar mijn boek van het jaar dat ik las en blijf herlezen! Het is het boek ‘Boundless’. Zelden zo’n mooi en vooral ijzersterk verhaal gelezen. Echt een aanrader voor onder de kerstboom. Waarom? Ik begin even met een persoonlijke noot. Een

Ministerie van VerhalenEelco Koolhaas

In een reeks van posts werk ik een aantal thema’s uit in deze uitgave worden aangestipt. Concepten en ideeën die bij nadere beschouwing zeer voor de hand liggen, aansprekend zijn maar toch niet een twee drie toepasbaar zijn, omdat we – ik zelf natuurlijk ook – gevangen zitten in silo-denken. Silo denken is de mainstream waar bijna alles nog van doordesemd, vol van is.

De circulaire werkwijze is grenzeloos

Grenzeloos denken staat onder meer voor een circulaire werkwijze. Circulair denken associeer ik vooral met duurzaamheid, maar is dus ook goed toepasbaar voor organisaties, netwerkvorming en sociale relaties.

In de kern staat het voor oog hebben voor het bijproduct. Niet alleen het nagestreefde doel telt, maar ook de bijvangst. Die wordt niet – in maritieme termen – terug in de zee gekieperd, maar zorgvuldig bekeken en waar mogelijk hergebruikt.

Zuinig omgaan met negatieve ervaringen

Dat hergebruik raakt veel. Een eerste type bijvangst zijn negatieve ervaringen, mislukkingen en rommelige eindes. Gebruikelijk – ook voor mij – is daar omzichtig mee om te gaan. De relatie liep moeizaam, het initiatief bloedde dood, met zoiets loop je niet te koop. In de circulaire zienswijze is dat onverstandig. Falen heeft een grote leercurve. Het vormt de basis voor een geslaagde doorstart, een persoonlijke les of een wake up call. Koester de nederlagen. In de sportwereld is zoiets al gebruikelijk, in het zakelijke circuit toch minder.

Verliezen is een relatief concept

In diezelfde zienswijze is het onbestaanbaar om slordig om te gaan met iedereen die moeite heeft aan te haken. In de circulaire zienswijze bestaat geen zero-sum game. Voortijdige schoolverlaters, mensen in armoede, eenzame mensen, ondernemers die failliet zijn gegaan, in de circulaire zienswijze wordt daar zorgvuldig mee omgegaan en op allerlei manieren gezocht naar tweede kansen. De voor mij nog steeds mooiste definitie van eenzame mensen is ‘de groep van wie het talent onderbenut is’. Een voorbeeld van 100 procent circulair denken.

Investeren in nazorg

Een derde type bijvangst valt onder de nazorg, een ook voor ondernemers waardevol concept. Gebruikelijk is de klant na de geslaagde transactie wat uit het oog te verliezen. De deal is gesloten, er is een tijd prettig samengewerkt en nieuwe rondes, nieuwe kansen. Dit is helaas ook vaak het motto in de hulpverlening. De werkdruk is zo hoog dat iedereen die met steun weer op de eigen benen staat, vaak uit het oog wordt verloren. Dat is in de circulaire zienswijze echt onbestaanbaar. Oud klanten maar ook bijvoorbeeld oud-leerlingen worden gekoesterd. Die laat je echt nooit gaan. Ze zijn een bron van wijsheid, inspiratie en contacten. Vorig jaar woonde ik een werkontbijt bij met oud cliënten van een wijkteam. Zelden zo veel geleerd, de ervaringen en lessen die daaruit te trekken zijn bleken onschatbaar. In de circulaire zienswijze kies je voor de karavaan-aanpak: niet loslaten, maar aangehaakt blijven.

#circulairdenken #komuitdesilo