De beroemde architecten lieten mensen invliegen vanuit de hele wereld. De crème de la crème was aanwezig bij hun masterclass. De eerste opdracht was meteen flink uitdagend. Bouw een nieuw stadscentrum in de vorm van een levensgrote maquette.

Met de tong uit de mond gingen de would-be-architecten aan de slag. Na drie uur was er een schitterend schouwspel te zien van een levensgroot centrum, met wegen, huizen en tal van voorzieningen.

Opeens verschenen de organisatoren met een kleine bulldozer en reden alles letterlijk aan stukken. Tot frustratie van de deelnemers.

Daarna kregen ze de les in levensgrote vorm: ‘Vervelend hè, als alles wat je hebt opgebouwd zomaar aan stukken gaat, zonder overleg'.

I love it: spelen met de spelers! Een spelvorm met grote mogelijkheden.

'𝘔𝘢𝘢𝘬 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘶𝘸 𝘤𝘰𝘢𝘭𝘪𝘵𝘪𝘦𝘢𝘬𝘬𝘰𝘰𝘳𝘥'
Ontwerp en vooral: onderhandel met een breed gezelschap over je gemeentelijke begroting. Met veel geschuif van posten, met muntjes als het belangrijkste attribuut. Stuur dan een rijks-oekaze de arena in met de boodschap: 'Sorry, een korting van 10 procent, begin maar opnieuw'.

Ook goed te gebruiken bij complexe vergunningstrajecten of – een tikje actueel – het maken van coalitieakkoorden: 'Begin maar opnieuw'.

𝘖𝘯𝘶𝘪𝘵𝘨𝘦𝘴𝘱𝘳𝘰𝘬𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯𝘯𝘢𝘮𝘦𝘴
Wat is de waarde van 'spelen met de spelers'? Je leert omgaan met tegenslag en frustratie en ziet hoe daarop wordt gereageerd.

Als je zorgvuldig opgebouwde plan in één beweging wordt omgegooid, leer je meteen welke onuitgesproken aannames op tafel lagen: ‘Den Haag zal dit niet doen’. Ook kan het de opmaat zijn voor een eerlijk gesprek: ‘Klopt onze stijl van ‘bouwen’ wel?